De waterindringing van steenachtige materialen en natuursteen, bijvoorbeeld om te kunnen vaststellen of een buitengevel wel of niet is gehydrofobeerd, wordt nauwkeurig ter plekke bepaald met een onderzoek waarbij de buis van Karsten wordt ingezet. Dergelijk onderzoek kan ook worden uitgevoerd op in natuursteen gebeeldhouwd (en verweerd) werk.

waterindringing

wel of niet gehydrofobeerd?

Het instrument bestaat uit een 10 cm hoge smalle, helder glazen meetbuis met een in milliliters gekalibreerde schaal, die aan de onderzijde uitmondt in een helder glazen klok. Deze klok wordt met een plastische kit op het te beproeven oppervlak aangebracht. Er zijn twee uitvoeringen: één voor bevestiging op verticale vlakken (zoals gevels) en één voor op horizontale vlakken (zoals vloeren). De open zijde van de klok die op het beproevingsvlak wordt gemonteerd heeft een oppervlakte van 3,5 cm2.

De buis wordt vervolgens tot de bovenste maatstreep (“0,0”) gevuld met water, waardoor de waterdruk op het beproevingsvlak 10 cm waterkolom bedraagt.

Direct na het vullen van de buis wordt een stopwatch gestart. Afhankelijk van de mate van waterindringing duurt de beproeving kort (hoge waterindringing), of lang (lage tot geen waterindringing).

De duur van de indringingsproef is met de stopwatch bepaald en de hoeveelheid in die tijd ingedrongen water wordt afgelezen op de schaal van de meetbuis.

De waterindringing wordt uitgedrukt in milliliter per minuut per vierkante centimeter: ml/min.cm2.

gevelbakstenen

mortelvoegen

gehydrofobeerde gevels

waterdicht beton

stel een vraag

Voor gevelbakstenen wordt een bovengrens gehanteerd van 0,7 en een toelaatbaar gemiddelde van 0,2 ml/min.cm2.

Voor mortelvoegen een bovengrens en toelaatbaar gemiddelde gelijk aan die van gevelbakstenen.

Gehydrofobeerde gevels hebben een waterindringing van 0,0 ml/min.cm2 en waterdicht beton heeft een toelaatbaar gemiddelde van 0,1 ml/min.cm2.